عيب گيري فيلم ترسناک The Void
«وويد» ( The Void ) احتمال دارد نااميدکننده‌ترين فيلم اينجانب تا اين لحظه از سال 2017 باشد . ولي چرا؟ خب , تحت عنوان يک کدام از دوستداران سرسخت و ديوانه‌ي سينماي وحشتِ دهه‌ي 80 , زماني فهميدم فيلمي به نام «وويد» موجود است حسابي ذوق و سليقه کردم . «وويد» جديدترين کالا استوديوي مستقلِ «استرون 6» است . استوديويي که از جواناني درست شده که کودکي و نوجواني‌شان را در هم اکنون تماشاي فيلمهاي کمدي/ترسناک دهه‌ي 80 گذرانده بودند و درحال حاضر که گرانقدر شده‌اند تصميم گرفته‌اند تا در به عبارتي حوزه‌اي کار نمايند که عشقشان نسبت به سينما را صورت بخشيد و موجب کابوس‌هاي شبانه‌شان شده بود . در يک سخن اين استوديو از افرادي مانند اينجانب و شما درست شده شده‌است و غالبا براي تامين بودجه‌ي فيلم‌هايش سراغ سايت‌هايي مانند کيک‌استارتر براي اخذ کمک‌هاي مردمي ميرود . اشخاصي که دلي کار مينمايند و ميدانند مخاطبان اين حوزه دلشان براي چه دسته فيلمهاي ترسناکي تنگ شده‌است و هدفشان لبريز کردن اين حفره است . ژانرهاي سينمايي در زمان روزگار مبتلا تغيير‌و تحول و تحول‌هاي متفاوتي مي شوند . براي مثال ژانر وحشت در دهه‌ي 30 و 40 حول و حوش هيولاهاي کلاسيکي مانند دراکولا و فرانکنشتاين و موميايي مي چرخيد , در دهه‌ي 70 و 80 نوبت شکوفايي اسلشرهاي خون‌بار و هيولاهاي فرازميني و وحشت کيهاني بود و هم اکنون چندين سالي است که ژانر وحشت به چارچوب فوق‌العاده‌اي براي چک مساله اجتمايي مانند کاري که‌اين آخرها جوردن پيل با «برو بيرون» انجام اعطا کرد و بيماري‌هاي ديوانه نظير چيزي که در «بابادوک» ديديم تبديل شده‌است .
احتمال دارد زمانه طلايي فيلمهاي دهه‌ي هشتادي به انتها رسيد و جاي خودش را به جايگزين جديدي اعطا کرد , ولي اشخاصي که با فيلم ترسناک دهه‌ي هشتادي تبارک شدند يا اين که بعدا وي‌اچ‌اس‌ها يا اين که دي‌دي‌وي‌هاي آنها‌را کرايه مي‌کردند , هيچ‌وقت اين مقطع را فراموش نکردند . اسلشرهاي تشکيل‌شده درين ده سال , ژانر وحشت را در هولناک‌ترين , لذت‌بخش‌ترين و سرگرم‌کننده‌ترين صورت ممکنش به اکران ميگذارند . خودتان بگوييد , حقيقتا چه‌طور مي‌توان چنين مخلوط معرکه‌اي را فراموش کرد؟ در سال‌هاي اخير فيلمسازهاي متمايز عملکرد کرده‌اند تا نقبي به قبل بزنند و به طور معمول به خيال اين که وحشت دهه‌ي هشتادي مقام نوستالژيک و کالتي نزد سينمادوستان داراست , در صورتيکه کارتان را به صحت انجام بدهيد فورا فيلم‌تان چشم ميشود و گزينه دعوا و ارزيابي قرار مي گيرد و تخت گاز نام و قانوني براي خودتان دست و پا مي کنيد . نظير اتفاقي که درباره با «مهمان» , ساخته‌ي آدام وينگارد , «او تعقيب مي‌کند» , ساخته‌ي ديويد رابرت ميچل يا اين که «رانندگي» , ساخته‌ي نيکولاس ويندينگ رفن به زمين خورد . همگي فيلمهاي درجه‌يکي مي‌باشند که با هدفِ زنده کردن دوراني تمام‌شده و اداي آئين به سينمايي پرهيجان و پرزرق و برق ساخته شده‌اند . نکته اين است که‌اين فيلم‌ها صرفا تعدادي اداي آيين عادي نبودند , بلکه بعضي از شايسته ترين فيلمهاي هزاره‌ي نو نيز محسوب ميگردند . اينها فيلم‌هايي مي‌باشند که در کنار شعور و مهارتِ خوب سازندگانشان از ويژگي‌هاي سينماي دهه‌ي 80 , دربردارنده نوآوري‌ها و داستانگويي‌هاي مدرني نيز مي گردند که در مخلوط با نيز به اثري اولد - اسکول ولي تازه‌نفس سبب ساز شده‌اند . «وويد» نيز با انگيزه پيوستن به‌اين عده ساخته ميشد . با اين تفاوت که به معناي حقيقي کلمه و واژه مي‌خواست .
درباره این سایت